Утварэнне спадчынных найменняў

Распаўсюджанню латыні садзейнічала пазіцыя некаторых дзеячаў літоўскай культуры, якія разглядалі латынь як аснову літоўскай мовы. Аднак у адрозненне ад Літвы латынь не атрымала ў Беларусі шырокага распаўсюджання, таму яна абмяжоўвалася галоўным чынам навукова-рэлігійнай сферай. Прыблізна такім жа арэалам распаўсюджання характарызавалася і стараславянская мова, якая выступала як мова богаслужэння ў праваслаўнай і уніяцкай цэрквах.

У XVII—XVIII стст. у Беларусь больш актыўна, чым раней, пранікала руская мова, якую прынеслі вялікія групы стараабрадцаў, што эмігрыравалі з-за рэлігійных разладаў з Расіі. Пасля ідалучэння Беларусі да Расіі руская мова пачала ўжывацца яшчэ больш шырока і замяняць у якасці афіцыйнай польскую [17]. Істотнай асаблівасцю этналінгвістычнай сітуацыі, якая склалася ў Беларусі XVII— XVIII стст., з'яўлялася, на думку А. Жураўскага, тое, што «гэта шматмоўе было гамагенным у сваёй аснове з рознай ступенню блізкасці да жывой беларускай мовы». Асноўнай жа мовай для значнай колькасці насельніцтва Беларусі заставалася беларуская, якая працягвала паступовае развіццё ў складаных умовах жыцця беларусаў таго часу.

Другие статьи

Архангельская область
Север - чистый, неиссякаемый родник русской народной культуры. В коллекциях Государственного музейного объединения «Художественная культура Русского Севера» представлено такое собрание древних северных икон и древней языческой культуры, которому могут позавидовать многие музе ...